Στέγαστρα εισόδου. Τα βασικά στοιχεία επιλογής ώστε να είναι λειτουργικά

Υλικά, σχέδια και κριτήρια επιλογής για ένα όχι μόνο καλαίσθητο αλλά και λειτουργικό στέγαστρο στην κεντρική είσοδο του σπιτιού

Το στέγαστρο στην κεντρική είσοδο, εκτός από ένα διακοσμητικό στοιχείο της πρόσοψης, έχει και απόλυτα λειτουργική χρησιμότητα γι' αυτό και η επιλογή του τύπου και του μεγέθους του είναι ιδιαίτερα σημαντικά, όταν η αρχιτεκτονική του κτίσματος δεν προβλέπει άλλου είδους προστασία της εισόδου από τις καιρικές συνθήκες.

Αισθητικά συνηθίζεται να ακολουθεί τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό του κτιρίου, σε ό,τι αφορά κυρίως τα υλικά κατασκευής, ενώ διαχρονικές επιλογές όπως οι ξύλινες ή μεταλλικές πέργκολες ταιριάζουν τόσο σε κτίρια παραδοσιακού όσο και μοντέρνου σχεδιασμού.

Η πιο συνηθισμένη μορφή στέγαστρου κεντρικής εισόδου μονοκατοικιών είναι μια κανονική ή "μισή" (χωρίς βάση στήριξης στο έδαφος) πέργκολα σκεπασμένη με κανονικό ή ασφαλτικό κεραμίδι.
Ο συγκεκριμένος σχεδιασμός είναι ταιριαστός σε κτίρια παραδοσιακής αρχιτεκτονικής, ενώ ασφαλώς μια μεγάλη γκάμα άλλων σύγχρονων υλικών μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε κτίσματα μοντέρνου σχεδιασμού.

Αύθραυστο γυαλί ή πλεξιγλάς σε συνδυασμό με ξύλινο ή σιδερένιο/ατσάλινο σκελετό είναι επίσης επιλογές ταιριαστές για κτίσματα μοντέρνας αρχιτεκτονικής ή όταν από τα συγκεκριμένα υλικά είναι κατασκευασμένη και η κεντρική πόρτα εισόδου, ακόμη και όταν πρόκειται για κλασικού σχεδιασμού κτίρια.

Ασφαλώς το στέγαστρο μπορεί και να διαφέρει πλήρως σε υλικά κατασκευής από αυτά του κτίσματος, μια επιλογή που συνηθίζεται κυρίως σε παραδοσιακά πετρόκτιστα με ξύλινα κουφώματα όπου συχνά χρησιμοποιούνται μεταλλικές περίτεχνου σχεδιασμού κατασκευές ακόμη και σε συνδυασμό με γυαλί και όχι με ξύλο.

Στις περιπτώσεις που το στέγαστρο χρησιμοποιείται αποκλειστικά για διακοσμητικούς λόγους και οι αποχρώσεις συνήθως συνδυάζονται τόσο με το χρώμα της πόρτας όσο και με όποια άλλα μεγάλου μεγέθους στοιχεία βρίσκονται στην πρόσοψη.

Η λειτουργική χρησιμότητα του στεγάστρου κεντρικής εισόδου δεν είναι άλλη από την προστασία του συγκεκριμένου σημείου από τον ήλιο και κυρίως από το νερό της βροχής, και το ποσοστό αυτής της προστασίας αυτής εξαρτάται από το μέγεθος και κυρίως το πλάτος - βάθος του στεγάστρου.
Είναι προφανές ότι σε συνθήκες αέρα και βροχής το νερό θα φτάνει στο σημείο της πόρτας αν το πλάτος του στεγάστρου δεν είναι αρκετά μεγάλο και αν δεν υπάρχει και στα πλαϊνά ή στο μπροστινό σημείο της πόρτας -ανάλογα με τον προσανατολισμό του κτιρίου- μια ανάλογη προστατευτική κατασκευή. Έτσι ουσιαστικά τα μικρού και μεσαίου μεγέθους έχουν περισσότερο διακοσμητική παρά λειτουργική χρησιμότητα.

Ένα επίσης σημαντικό στοιχείο είναι το στέγαστρο να προβλέπει δυνατότητα απορροής του νερού της βροχής, που διαφορετικά θα ρέει ...μπροστά στην πόρτα.
Κάποιας μορφής (μεταλλικά ή γυάλινα) στέγαστρα περιλαμβάνουν ειδικές εσοχές για τον συγκεκριμένο λόγο, όμως το πιο σύνηθες είναι η τοποθέτηση ενός πρόσθετου σωλήνα (λούκι) απορροής, το κάθετο τελείωμα του οποίου θα πρέπει να βρίσκεται μακριά από την πόρτα και σε σημείο που το νερό να απομακρύνεται και να μην λιμνάζει.

Γενικά το στέγαστρο της κεντρικής εισόδου, σε σπίτια που αυτή είναι ακάλυπτη από τσιμεντένια στοιχεία, συμβάλλει σημαντικά στην γενική εικόνα της πρόσοψης και του κτίσματος συνολικά όμως ο σχεδιασμός του θα πρέπει να γίνεται πρωτίστως με κριτήρια λειτουργικότητας και στην συνέχεια αισθητικής, ακόμη και αν αυτό απαιτεί ένα μεγαλύτερο κόστος.